Distant geeft hoorcollege deathcore
Pitten, slammen, breakdowns, pig squeaking, Will Ramos, alles
Deathcore is extreme muziek in optima forma. Maar achter die schijnbaar ondoordringbare geluidsmuren zitten prachtige verhalen verstopt. Elmer Maurits en René Gerbrandij van het Rotterdamse Distant draaien de platen die hen inspireerden en delen hun favoriete lore.
Met blote handen blokken gewapend beton in elkaar slaan. Je oma doodsangsten geven als ze weleens wil horen waar haar favoriete kleinkind nou eigenlijk naar luistert. De 10 kilometer onder de 30 minuten hardlopen. De apocalyps van een soundtrack voorzien waar zelfs de apocalyps bang van wordt.
Dat, en meer, is wat je met deathcore kan doen, het tamelijk bizarre satanskind van enerzijds deathmetal en anderzijds metalcore. Deathcore fascineert me al jaren: het klinkt tegelijkertijd extreem én toegankelijk, lijkt uit elkaar te barsten van de energie, en speelt heel plezierig met duistere thema’s en visuals.
In dit uur van Dood & Verderf laten Elmer Maurits en René Gerbrandij horen waar deathcore vandaan komt, wat het kan, waarom het zo groot is geworden, en hoe het zich ontwikkelt. Elmer en René weten dat als geen ander. Zij zijn de bassist en drummer van Distant, al tien jaar misschien wel Nederlands grootste deathcoreband – uit Rotterdam!
Vond je dit tof? Abonneer je dan op de nieuwsbrief of de podcast. En ben je al fan? Geef dan een vijf-sterren-rating aan de show op je favoriete podcastplatform, zodat zoveel mogelijke andere mensen de show ook kunnen vinden.
Nice